APH Literacka Podróż Hestii

W świecie pełnym dezinformacji istnieje zakątek, w którym króluje piękno i prawda. To literatura dziecięca. Otaczajmy ją szczególną troską, bo potrafi wpłynąć na całą gamę zainteresowań i ukształtować system wartości współczesnego młodego czytelnika. ERGO Hestia szeroko otwiera ścieżki dla obydwu stron tej aktywnej wymiany. W Literacką Podróż Hestii wyruszają bowiem nie tylko twórcy, ale też ich wymagający odbiorca – dzieci i młodzież. Nie da się odbyć tej podróży osobno lub w czyimś imieniu, tym bardziej, że przecież czytanie książek to najpiękniejsza zabawa jaką sobie ludzkość wymyśliła.

Piotr M. Śliwicki
Przewodniczący Kapituły

Na listach bestsellerów dla starszych dzieci beletrystykę zaczynają ostatnio wypierać książki z gatunku non-fiction. Są często bardzo piękne, ciekawe, w atrakcyjny sposób poszerzające wiedzę o świecie, ale mają jedną wadę: to nie jest literatura piękna w klasycznym sensie. Ideą Literackiej Podróży Hestii jest, po pierwsze, nagrodzenie, a przez to dowartościowanie literatury w jej klasycznych formach: powieści i opowiadań. A po drugie, stworzenie z nagrodzonych książek serii, która niebawem ma szanse ułożyć się w biblioteczkę „współczesnej klasyki”. Tę literacką podróż zaczynamy już w tym roku!

Michał Rusinek

Książka dla dzieci (rozumiana szeroko – jako dzieła, twórcy i opiekunowie książki) potrzebuje impulsu, uznania, zachęty. Hołubiąc literaturę dziecięcą, pomnażamy społeczne kompetencje dzieci: empatię, wrażliwość, umiejętność krytycznego myślenia. W imię tego wspólnego dobra powołaliśmy nagrodę Literacka Podróż Hestii.

Joanna Olech

Napisanie książki dla młodej czytelniczki bądź młodego czytelnika, to nie jest zadanie łatwe: przede wszystkim musi być wciągająca. To znaczy taka, że człowiek nie może się od niej oderwać, żeby sprawdzić w telefonie, co słychać w mediach społecznościowych. Musi w niej być świat, intryga, bohaterki albo bohaterzy, którzy budzą sympatię i których los nie jest nam obojętny. Dobrze, gdyby było trochę magii, trochę zagadki, trochę nieoczywistości i niespodzianki. I żeby można było ją przełożyć na własne doświadczenie, na własną niepewność, na pytanie o to, jak sobie z codziennością poradzić. Taka książka nie ma być poradnikiem. Powinna być wolna od natrętnego dydaktyzmu i pouczania. Dobrze by było, gdyby jej czytanie działało jak rozmowa z najlepszą przyjaciółką, która przytuli, ochrzani, rozśmieszy i zrozumie.

Katarzyna Kasia

Książka dla dziecka to prawdziwe wyzwanie. Wie to każdy, kto próbował oderwać młodego człowieka od innych form atrakcji artystycznych – gier komputerowych, filmów, seriali itp. A jednak trudno zastąpić książkę. Trudno, bo tylko książka może ukształtować ten rodzaj myślenia, dzięki któremu człowiek zdobywa się na samodzielne wnioski, rozumie lepiej relacje przyczynowo- skutkowe, tworzy złożone struktury narracyjne. I naturalnie uczy się dostrzegać elementy niewidzialne, piękno ukryte, prawdy nieoczywiste. Związki między lekturami a sposobem porządkowania ludzkiej świadomości są głębokie i ważne. Dlatego też pragniemy szukać i nagradzać takie książki, które mogą być dla naszych dzieci istotne. Nie oznacza to, że nie mają bawić, cieszyć i dostarczać rozrywki. Zależy nam jednak na tym, aby były to książki, które dają dzieciom coś, co pozwoli im być twórczymi, poszukującymi i ciekawymi świata realnego. Zależy nam na książkach, których nie da się zastąpić w żaden inny sposób. Książkach, które mogą pozostać w pamięci człowieka przez wiele lat, takich książkach, które zakotwiczają się w wyobraźni i stają się niezastępowalne w żaden inny sposób.

Maciej Wojtyszko

Jeśli przyjąć, że każda książka to świat w miniaturze, w objaśnianiu wszelakich zjawisk i reguł mamy szeroko dostępny oręż. Podążając tym tropem, szczególnie w stronę młodego czytelnika, o ileż łaskawsze wydają się edukacyjne strategie i możliwości. W przeciwieństwie bowiem do informacji opartej na szybkiej technologicznej wymianie, uważność książki pozwala wreszcie zająć się wiedzą. Znając doskonale wartość edukacji, która jest kluczem do wszystkich działań Fundacji Artystyczna Podróż Hestii, z nieukrywaną ciekawością wyruszamy już nie tylko w wizualną, ale i literacką wyprawę.

Natalia Wiercińska

Wierzę w tę moc literatury, która płynie z radości czytania, niezależnie od tego, czy mamy lat dziesięć czy dziewięćdziesiąt. Książka ma być przyjacielem, któremu można zaufać, z którym jest lepiej. Tylko w takiej intymnej relacji ma szansę powstać bezpieczny azyl, gdzie da się przyjąć opowieść trudną lub smutną, gdzie można śmiać się w głos bez obciachu, odkrywać nieznane przestrzenie albo odsłonić własne skryte marzenia. Zaszczepić na rzeczywistość. Z takim wsparciem łatwiej nabrać dystansu do siebie samego, do napierającego świata, można z otwartą przyłbicą mierzyć się z codziennością. I choć może nie jest łatwo o prawdziwą przyjaźń, to przecież warto trochę poszukać.

Katarzyna Wasilkowska